نقش جهت گیری مذهبی در نگرش نسبت به سالمندان، در دانشجویان رشته های روان شناسی بالینی، الهیات، پزشکی و پرستاری

چکیده هدف: باتوجه به اینکه جمعیت سالمندان رو به افزایش است و نگرش مثبت به آن ها پیامدهای مثبتی دربردارد، بررسی عوامل مؤثر و مرتبط با آن موضوعی بااهمیت است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت گیری مذهبی در نگرش به سالمندان است.روش بررسی: این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی طراحی شد. نمونه شامل ۱۸۰ نفر از دانشجویان ورودی سال ۸۷ رشته های روان شناسی بالینی، الهیات، پزشکی و پرستاری دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری هدفمند بوده است، انتظار می رود گروه های مطالعه شده در آینده بیشتر با سالمندان در ارتباط باشند. دانشجویان پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آذربایجانی و پرسش نامۀ نگرش به سالمندان کوگان را تکمیل کردند. پایایی و روایی محتوایی و روایی سازۀ پرسش نامۀ جهت گیری مذهبی قبلاً در ایران احراز شده است. پایایی و روایی سازه و محتوایی پرسش نامۀ نگرش به سالمندان را هم محققان احراز کردند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین مردان و زنان ازلحاظ نگرش مذهبی و عامل های آن تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱=p)؛ اما بین مردان و زنان ازلحاظ نگرش به سالمندان و مؤلفه های آن، تفاوت معناداری یافت نشد. با محاسبۀ ضریب همبستگی پیرسون، مشخص شد که بین جهت گیری مذهبی و عامل های آن با نگرش به سالمندان و مؤلفه های آن رابطۀ معناداری وجود دارد (۰٫۰۱>p). نتایج اجرای رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که عامل های جهت گیری مذهبی(عقاید و مناسک و اخلاق) می توانند نگرش به سالمندان را پیش بینی کنند (۰٫۰۰۰۱=p و ۲۳٫۵۱=۲٬۱۴۸f). نتایج تحلیل پراکنش یک راهه (anova) نیز نشان داد که بین میانگین نمره های نگرش به سالمندان چهار گروه مطالعه شده تفاوت معنا داری وجود دارد (۰٫۰۲۷=p).نتیجه گیری: یافته های این پژوهش مؤید این است که نگرش مذهبی با نگرش به سالمندان رابطه دارد و ما، ازطریق نگرش مذهبی افراد، می توانیم نگرش به سالمندان آن ها را پیش بینی کنیم.